MontBlanc-MG.jpg
MontBlanc-MG.jpg
 | MontBlanc-MG.jpg Rozmiar 53 KB |
Mont Blanc (wł. Monte Bianco – pl. „Biała Góra”) jest najwyższym szczytem Alp, a przez część geografów uważany za najwyższą górę Europy. Góra bywa niekiedy określona w języku francuskim jako La Dame blanche (pl. „Biała Dama”) oraz w języku włoskim jako Il Bianco (pl. „Biały”). Wznosi się na wysokość 4.810 m n.p.m.
Główny szczyt leży na terenie Francji, choć przez boczny wierzchołek Mont Blanc de Courmayeur (4.748 m n.p.m.) przebiega granica francusko-włoska. Mont Blanc znajduje się między włoską Doliną Aosty a francuską Górną Sabaudią. W odległości 17 km od wierzchołka znajduje się trójstyk granicy francusko-włosko-szwajcarskiej.
Próby zdobycia Mont Blanc zostały zainicjowane przez genewskiego przyrodnika Horacego-Benedykta de Saussure (1840-1899). W 1760 r. po raz pierwszy odwiedził on Chamonix i ustalił nagrodę pieniężną dla osoby, która odnajdzie drogę na szczyt. Pierwszego udokumentowanego wejścia na wierzchołek dokonali 8 sierpnia 1786 r. poszukiwacz kryształów z doliny Chamonix Jacques Balmat (1762-1834) i doktor Michel-Gabriel Paccard (1757-1827). Pierwsza kobieta, mieszkanka Chamonix Marie Paradis (1778-1839) zdobyła Mont Blanc 14 lipca 1808 r. Pierwszego polskiego wejścia na szczyt dokonał poeta romantyczny Antoni Malczewski (1793-1826).
Istnieje kilka klasycznych dróg wspinaczkowych. Najbardziej popularną jest „droga normalna” (Goûter), nazywana także „Drogą Królewską” (fr. Voie Royale) czy inaczej „Drogą Poszukiwaczy Kryształów” (fr. Voie Des Cristaliers).
Mont Blanc jest popularnym szczytem wspinaczkowym. Szacuje się, że rocznie górę zdobywa ok. 20.000 osób. Jest jednocześnie górą o największej liczbie ofiar śmiertelnych. Na Mont Blanc co roku ginie niemal 100 osób. W całej historii wspinaczka na górę kosztowała życie między 6.000 a 8.000 alpinistów.