006(1).gif
006(1).gif
 | 006(1).gif Rozmiar 94 KB |
W wielu krajach anglojęzycznych Wielkanoc nazywana jest „Easter”. Książka Medieval Holidays and Festivals (Średniowieczne święta i uroczystości) informuje, że „nazwa tego święta wywodzi się od Eostre, pogańskiej bogini jutrzenki i wiosny”. Kim była ta bogini? W dziele The American Book of Days (Amerykańska księga świąt) podano: „Jak głosi legenda, Eostre otworzyła bramy Walhalli, by wpuścić tam Baldura, zwanego też Białym Bogiem, co nawiązywało do jego czystości, albo Bogiem Słońca, gdyż z jego czoła biła jasność rozświetlająca świat”. Dalej czytamy: „Nie ma cienia wątpliwości, że pierwotny Kościół przejął stare pogańskie rytuały i nadał im chrześcijańską treść. Ponieważ podczas święta Eostre czczono odradzanie się życia na wiosnę, więc po prostu nakazał świętować w tym czasie zmartwychwstanie Jezusa, którego ewangelię głosił”.
Symbole wielkanocne: pisanki-odradzanie się życia;zając-płodność czy gorące bułeczki z krzyżem. O przygotowywaniu bułeczek „z przyrumienioną skórką, na której widnieje (...) krzyż”, w książce Easter and Its Customs (Wielkanoc i towarzyszące jej obyczaje) czytamy: „Krzyż był symbolem pogańskim na długo przed wydarzeniami pierwszego Wielkiego Piątku, i już w czasach przedchrześcijańskich niekiedy znakowano nim chleb i ciasta”.